Een geestelijk overwinnend leven

Wanneer je een geestelijk overwinnend leven wilt leiden als gelovige betekent dit dat je soms dingen moet doen die je graag liever niet doet. Omdat je vlees de uiterlijke mens zich daar tegen verzet. (Iemand vertellen waarvoor je gelooft in iets wat meer is dan jezelf, of dat je een uitdaging moet aangaan waar je tegen op ziet. Maar in je hart weet je dat je het toch moet doen) Ik ga het hierbij nu hebben over vasten.

Maar dan Vasten wat God verkiest, (en niet omdat het moet van een kerkelijke organisatie of omdat het opgedragen wordt door een mens terwijl het niet uit jezelf komt. Hoewel koningen en leiders wel kunnen oproepen hier toe maar dan heeft het een speciale reden. Omdat er ergens een verandering in moet komen of men heeft een antwoord nodig van God in iets.) Vasten vormt je karakter en maakt je Gods bewuster. En des te Gods bewuster je bent des te bewuster je je ook van jezelf bent. Het brengt je dichter tot God en het je richt jezelf op.

Maandenlang had ik last van een pijnlijke en gekneusde pink die maar niet wilde genezen. Ik had het opgelopen door een tik op mijn hand opgelopen bij het basketballen. Na het vasten bleek ik geen last meer te hebben.

God zei dit jaar dat ik niet langer dan 12 dagen mocht doen, vorig jaar was het 19 dagen. Het is een enorme verrijking op mijn leven gebleken. En op de levens van vele anderen die het rechtmatig toepassen. Want als je het op een onjuiste manier doet kan het kwelling zijn. Want natuurlijk is vasten nooit fijn voor de natuurlijke mens. Maar de geestelijke mens groeit en bloeit alleen maar. Ik geloof zelfs dat vasten bepaalde deuren in iemand zijn leven kan openen zowel in het geestelijke als natuurlijke. Maar wanneer je het wilt doen kun je op veel onbegrip stuiten in je omgeving. Wanneer je vasten doet die God verkiest kan het alleen maar omslaan tot een heilzame zegen. Zeker als je omziet naar de weduwe en wezen en je arm uitstrekt naar zij die het minder hebben. Het is een leugen in het evangelie die is binnengeslopen dat je niet meer hoeft te vasten omdat alles volbracht zou zijn. En dat er een natuurlijk vasten zou zijn door geen t.v. te kijken of dat je genade hebt van God en dat je vast door mensen liefde te geven. Vasten is puur het jezelf onthouden van voedsel. Ze noemen het feitelijk bidden zonder woorden. Zelfs de apostelen in Handelingen deden het. En God bewoog krachtig om hun heen. Onder vasten werden oudsten aangesteld (zie Handelingen 13:2) Tegenwoordig gebeurt het onder het genot van een kopje koffie. De hoofdman Cornelius zocht het aangezicht van YHVH onder gebed.(Handelingen 10:30) en werd hiervoor beloont (Het dus Bijbels om ook Gods aangezicht te zoeken in gebed) En het geeft je ook nog eens een enorme boost. Jezus was toen allang weggenomen en het nieuwe verbond was van kracht.  Hoe komt het dan dat het lijkt dat het in deze tijd is verzwakt?

 

Er zijn veel excuses om het niet te doen.

Excuses om het niet te doen zijn; Je spieren worden slap, Het is al volbracht (feitelijk allemaal complete nonsens.) Er is geen verschil tussen het wel of het niet doen er van. Wat ik zelf kan zeggen is dat het je uitdaagt om meer te gaan bidden en het Woord van God te lezen. Dus je komt automatisch dichter tot God. En krijgt ook meer honger naar zijn Woord.

Ik sluit me aan bij de woorden van Derek Prince die zei dat hij maar weinig mensen in het evangelie kende die in de genezingsbediening werden gebruikt die niet baden en vasten. Derek Prince is al een tijdje niet meer. Maar hij heeft vele goede boeken over dit onderwerp beschreven. En vele zaken die hij in zijn bediening heeft zien floreren voor Gods koninkrijk weet hij ook aan het vasten wat hij vaak samen deed met zijn vrouw.

In de tijd van de apostelen was het normaal dat men bad of vastte het was een levensstijl. Nu ben je voor al in rijke westen een uitonderlijk geval wie weet zelfs een zonderling als je jezelf er vol ijver in stort.

Terwijl het juist de geestelijk mens sticht. Want ons vlees moet sterven maar de geest moet groeien. De reden om het te doen moet gebaseerd zijn op zuivere motieven. Om bijvoorbeeld Gods stem beter te verstaan, geestelijk te groeien. Of om je karakter te laten vormen door God. Want ik zou liegen als ik zeg dat het een van mijn favoriete hobby’s is die ik graag doe als gelovige. Maar toch word ik er toe gedreven om het te doen. En elke keer weer merk ik dat ik geestelijk een enorme boost er van krijg. Wat als je dit tot levensstijl zou maken? John G. Lake werd een man of healing genoemd. Men vroeg hem hoe het kwam dat hij zo dicht bij God kon wandelen. Als één van de belangrijkste redenen noemde hij op dat hij een leven leed van bidden en vasten. Hij vastte gedurende zijn leven 100 dagen per jaar. Ik zeg niet dat het een vereiste is om te doen anders ben je geen goede gelovige. Maar ik schrijf wel dat het je wel wanneer je het doet het je wel helpt om er één te zijn. Het is zeker een belangrijk onderdeel wat je nodig hebt om je identiteit te vormen in Christus. En vormt niet alleen de innerlijke mens en de geestelijke mens. Maar ook mentaal merk je dat je een geestelijke strijdt moet aan gaan met jezelf. Geef ik op of ga ik door? Net als wanneer die zieken niet meteen wilt genezen. Wat doe ik als het niet lukt geef ik op? En de belofte die we hebben gekregen is dat zij die volhard hebben tot het einde en hebben overwonnen. Zij zullen het koninkrijk van God binnen komen. Je kan alleen iets overwinnen als je iets hebt gehad waarmee je moest dealen. Die berg in je leven waar je tegen moest spreken. Die situatie in je leven waar maar geen ommekeer in wilde plaatsvinden. En toch hield je vol tot het einde!

 

 

https://www.cai.org/nl/bijbelstudies/vasten-en-gebed-de-atoomkracht-van-god